نظام قاری
غزل ها
شمارهٔ ۳۷ - سلمان ساوجی فرماید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سنبلش را تا صبا بر گل مشوش می کند هر خم مویش مرا نعلی بر آتش می کند در جواب او قالبک زن چون رخِ والا منقش می کند بهر شلوارِ زرافشان خاطرم خوش می کند کرده در کار علم رفاف کاره مزی ریشه نعلک زده نعا در آتش می کند تنگ چشمی چون زره آن کس که عادت کرده است گر تبرش می زنی مشنو که ترکش می کند کهنگان را جامه نو هر زمان آرد به کار رخت افزون شیوه خوبان مهوش می کند آفرین بادا به کلک سوزن آن نقش دوز کو رخ کدرویی کتان منقش می کند در پی معنی رنگین نقشبند فکرتم در سخن هردم خیال شرب زرکش می کند برد و میلک خاص و میخک قیف و قطنی گو برو صوف گو بازآ که قاری ترک این شش می کند نظام قاری