کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۴: باد و گیسوی سیاه عنبری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باد و گیسوی سیاه عنبری آمدی در صورت پیغمبری شرح اسماء و صفات خویش را خوانده ای بر جمله از جان آفری بر همه اسرار غیب الغیب را کردهٔ روشن چو ماه و مشتری قبله موجود و واجب آمدی می کنی جان را به جانان رهبری انبیا و اولیا در راه دین حلقه در گوش تواند از چاکری گر نبودی تو نبودی عرش و فرش نه ملک بودی نه آدم نه پری کوهیا نعت نبی گفتی به نظم ختم شد بر تو کمال شاعری کوهی