کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۱: روحم از عالم امر است و تن از عالم حق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روحم از عالم امر است و تن از عالم حق جان ز لاهوت بود جسم ز ناسوت الحق نکند درک حدیث من مجنون عاقل زانکه باشد سخن سر معانی مطلق جان چو نوح است ز طوفان بدن گریه کنان هست در بحر حقیقت دل پرخون زورق همه ذرات چو منصور اناالحق گویند گر چه حلاج تو ازگوش براری زیبق چون ترا معرفت علم نظر کشف نشد ماند در علم نظر عقل تو جاهل احمق در طریق نبوی سر حقیقت دریاب نیست جز شرع نبی خانه دل را رونق حکمت حضرت حق بین که جهانرا یکسر کرد قایم به قضا منشی جانشان به نسق باش در بحر وصال ازلی و ابدی همچو کوهی ز وجود دو جهان مستغرق کوهی