کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۸: بوسه می خواهم و لعلت چو شکر میخندد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بوسه می خواهم و لعلت چو شکر میخندد همچو خورشید که بر روی قمر میخندد چشمم از گریه درو لعل بریزد همه شب لب و دندان تو بر لعل و گهر میخندد ذره سان میل بخورشید لبت کرد دلم بخت بر حال من زیر و زبر میخندد می کند گریه و افغان بچمن بلبل مست غنچه بگشاده لب از شاخ شجر میخندد عاقبت سیل سرشکم ببرد بنیادش هرکه بر گریه ارباب نظر میخندد ماه رخسار تو ازمشرق جان کوهی آفتابی است که هر شام و سحر میخندد کوهی