ظهیر فاریابی
قطعه های فاریابی
شمارهٔ ۲۰: ای فلک سر بدان درآورده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای فلک سر بدان درآورده که تو گویی که خاک پای من است زینت آسمان و زیور ماه عکس جام جهان نمای من است سایبان سپهر نُه پوشش آستان در سرای من است حجتی کان زبان فتنه ببست سر تیغ جهانگشای من است آفتابی که عقل ذرّه اوست ذره ای ز آفتاب رای من است دو جهان را به پشت پای زدی که کمین فضله سخای من است پایت آزرده شد ز صدمت آن خود همین ماجراگوی من است درد در پایت اوفتاد به عذر که گناه من و خطای من است چون به پایت رسید آسیبم گر ببری سرم سزای من است عقل سوگند بر جهان می داد که اگر در سرت هوای من است به سر من که درد پاش بچین که تو دانی که بوسه جای من است جاودان زی که چرخ می گوید که بقای تو با بقای من است ظهیر فاریابی