سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۵۴۹: به کوی انتظاری آرمیدن ها چه می دانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به کوی انتظاری آرمیدن ها چه می دانی گل از شاخ نهال صبر چیدن ها چه می دانی هنوز هم شیر از لبهای شیرین در قدح داری شراب تلخ ناکامی چشیدن ها چه می دانی نگه از گوشه چشم تو سر بیرون نمی آرد به هر سو اضطراب آلوده دیدن ها چه می دانی شود از سایه مژگان عاشق پایت آزرده مذاق خار از پا کشیدن ها چه می دانی ز راحت بستر و از ناز بالین زیر سر داری تصور کردن و از جا پریدن ها چه می دانی هنوز هم در چمن داری ز بلبل صد قفس بسمل به دام افتادن و در خون تپیدن ها چه می دانی هنوز ای گل ندیده غنچه ای روی تبسم را ز حسرت پشت دست خود گزیدنها چه می دانی نهد دوش تو پهلو بر زمین از سایه کاکل به زیر بار کلفت آرمیدن ها چه می دانی بود در آستین پنهان چو بوی غنچه انگشتت گل از خار جای یار چیدن ها چه می دانی هنوز ای شوخ با مژگان عاشق می کنی یاری تو نور چشم از مردم رمیدن ها چه می دانی سراسر می روی هر روز بازار محبت را زلیخا نیستی یوسف خریدن ها چه می دانی به چاک جیب ما و سیدا داری تبسم ها تو طفلی ذوق پیراهن دریدن ها چه می دانی سیدای نَسَفی