سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۵۴۸: گل به سر برزده از سیر چمن می آیی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گل به سر برزده از سیر چمن می آیی خنده بر لب گره ای غنچه دهن می آیی امشب ای ماه کجا ساخته باده کشتی می روی از خود و گاهی به سخن می آیی شود آزرده میان تو در آغوش نظر نازک اندام تر از شاخ سمن می آیی بی سبب عیش مرا کرده پریشان رفتی باز از بهر چه ای عهد شکن می آیی شمع و پروانه به فانوس حصاری شده اند چه بلایی تو که در خانه من می آیی شود از گرد رهت باد صبا مشک فروش نو خط من زیبا بان ختن می آیی سیدا روز و شب از غیب ندا می آید ای مسافر شده ام کی به وطن می آیی سیدای نَسَفی