سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۵۱۱: نو خط من ز سفر تا به وطن آمده یی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نوخط من ز سفر تا به وطن آمده ای سرمه چشمی و در دیده من آمده ای زلف شبرنگ تو دل برده ز سوداگر مشک رفته ای جانب هند و ز ختن آمده ای قامت سرو خطت سبزه و رخسار تو گل چشم بد دور که چون صحن چمن آمده ای در سر باده کشان مغز پریشان شده است تا تو در بزم من ای پسته دهن آمده ای ساکنان چمن از باغ گریزان شده اند بهر غارتگری سرو سمن آمده ای نافه را سرمه چشم سیهت سوخته است زده آتش به غزالان ختن آمده ای کلبه ام از رخت ای ماه چراغان شده است تا به دل پرسی پروانه من آمده ای گفته بودی به تو پیمان روم و تازه کنم بر سر عهد خود ای عهدشکن آمده ای طوطیان بر ورق آیینه تحریر کنند سیدا همچو قلم تا به سخن آمده ای سیدای نَسَفی