سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۴۹۹: ای گل نرگس فدای چشم چون بادام تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای گل نرگس فدای چشم چون بادام تو سرو چون فواره سیمابی آرام تو خانه چون فانوس از شمع جمالت روشن است ماه چون پروانه می گردد به گرد بام تو احتیاج نامه قاصد نمی باشد مرا خط پشت لب به سویم آورد پیغام تو گوشه چشمت به سوی من نمی افتد نظر من کیم تا بهره مندی یابم از انعام تو گشته همچون حلقه در خواب در چشمم حرام روزگاری شد که دارم گوش بر پیغام تو نقش پایت می دهد چشم غزالان را فریب دیده آهوست گویا حلقه های دام تو سروها کردند همچون سایه خود را خاکمال تا به گلشن جلوه گر شد سرو خوش اندام تو مهر خاموشی به لب چون سیدا افگنده ام کرده ام همچون نگین خود را فدای نام تو سیدای نَسَفی