سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۴۷۸: ای سرمه صید کشته چشم سیاه تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای سرمه صید کشته چشم سیاه تو باشد کمند گردن آهو نگاه تو سیلی زند خرام تو موج سراب را صیاد را فریب دهد جلوه گاه تو از دست برد شبنم آفت منزه است چون برگ غنچه دامن عصمت پناه تو عمریست همچو چشم گدا کوچه باغها ایستاده اند منتظر گرد راه تو طفلان بی پدر هوس تاج زر کنند دل بسته است غنچه بطرف کلاه تو از بس که انتظار هلاکم چو سیدا چشمم شدست جوهر تیغ نگاه تو سیدای نَسَفی