سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۴۰۵: دل را اسیر خط بناگوش کرده ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل را اسیر خط بناگوش کرده ام این خانه را چو کعبه سیه پوش کرده ام هر جا روم به سوی توام هوش می برد عمریست راه خانه فراموش کرده ام ایمن کنم ز خیره نگاهان رخ تو را آئینه را گرفته نمدپوش کرده ام مژگان من چو سنبل تر سبز گشته است زلف تو شب به خواب در آغوش کرده ام مأوای من که تنگ تر از روی ناخن است همچون نگین گرفته و خاموش کرده ام برتر بتم رسیده مرا نام برده یی سر در کفن کشیده ام و گوش کرده ام ای سیدا به بحر گهر داده ام عوض هر قطره یی که همچو صدف نوش کرده ام سیدای نَسَفی