سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۹۳: روم از جای با اندک نسیمی گرد را مانم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روم از جای با اندک نسیمی گرد را مانم بنای بیمدارم مهره های نرد را مانم نشد جز سوختن از کوچه گردی حاصل عمرم به شهر تیره بختی مشعل شبگرد را مانم ز رشک رنگ سرخم لعل در کان رنگ گرداند به چشم کهربا طبعان عقیق زرد را مانم نمی گردد ز دست ناله شمع کشته ام روشن ندارم از اجابت بهره آه سرد را مانم چرا ای گردباد امروز می گردی ز دنبالم ز خود رم کرده ام مجنون صحراگرد را مانم ز فرش مخمل اهل کرم پهلو تهی سازم گریزم از دوای این حکیمان درد را مانم ندارد سیدا گلزار چون من سرو موزونی به روی صفحه ایام بیت فرد را مانم سیدای نَسَفی