سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۹۰: داغ هر جا گل کند پا تکیه دل می کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
داغ هر جا گل کند پا تکیه دل می کنم برق هر جا خانه روشن کرد منزل می کنم مرغ دور از آشیانم از تپیدن مانده ام خواب آسایش به زیر تیغ قاتل می کنم مرده خود را به پای شمع امشب دیده ام خویش را در مشهد پروانه بسمل می کنم می نهم چون آسیا در دامن اهل طلب هر چه از سرگشتگی امروز حاصل می کنم می خورم از عکس خود بر چهره چندین پشت دست تا به آن آئینه رو خود را مقابل می کنم بر تن خود جامه فتح از فلک دارم امید ساده لوحم دست بر دامان سایل می کنم سیدا گوهر اگر در بحر تکلیفم کند بوسه ها چون موج از لبهای ساحل می کنم سیدای نَسَفی