سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۸۹: از چمن افغان کنان بیرون چو بلبل می روم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از چمن افغان کنان بیرون چو بلبل می روم بی دماغم در سراغ نکهت گل می روم در بساطم زاد راهی نیست جز سرگشتگی گرد بادم در بیابان توکل می روم می کنند آزادگان اول فلک را پایمال موج سیل نوبهارم از سر پل می روم از جنون پیچیده ام دامن به زنجیر کمر از چمن امروز همچون بوی سنبل می روم گر گذارم پای خود در کوچه باغ اهل جاه همچو باد صبح با چندین تغافل می روم نیست از آشفتگی تاب ملاقات کسی از نسیمی هر طرف چون زلف کاکل می روم چون عصا اندیشه یی از کس ندارم سیدا پیش پیش دشمن خود بی تأمل می روم سیدای نَسَفی