سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۸۶: بر زمین مانند اشک از چشم تر افتاده ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر زمین مانند اشک از چشم تر افتاده ام خاک بر سر می کنم تا از نظر افتاده ام طوطیم اما ز یک پرواز بیجا ساختن صد بیابان دور از کان شکر افتاده ام بر شکست من اگر دوران کمر بندد رواست از چمن بیرون چو نخل بی ثمر افتاده ام تا کدامین سو خرامان بگذرد آن شاخ گل همچو نقش پای در هر رهگذر افتاده ام نسبتی نبود جگربند مرا با ماه مصر پیر کنعان نیستم دور از پدر افتاده ام سیدا باغ بهار خویش را دادم ز دست چو نسیم صبح در فکر سفر افتاده ام سیدای نَسَفی