سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۸۴: شده چون سایه از بس خاکساری جزو اعضایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شده چون سایه از بس خاکساری جزو اعضایم نمی گردد جدا نقش قدم چون کفش از پایم شبی گر از کنار بام روی خویش بنمایی لبالب گردد از مهتاب آغوش تماشایم نمی سازد به مستان شیشه ام آواز خود روشن به سنگ سرمه دارد انتظاری چشم مینایم دهد پیغام نومیدی کمند انتظار من غبارآلوده خیزد از زمین دام تمنایم فلک را کرد گرداب جنون دریای شور من زمین چون گردباد آید به رقص از جوش سودایم سپند از سوختن ای سیدا ممتاز می گردد ز برق شعله خو گلدسته بندد خار صحرایم سیدای نَسَفی