سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۸۰: یاد آن شبها که در بزمت فراغت داشتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یاد آن شبها که در بزمت فراغت داشتم سر به سر مانند ابرو خواب راحت داشتم در حریمت کرده بودم پا ستون مانند شمع تیغ می بارید بر سر استقامت داشتم من چه کردم ناامید از بزم وصلت کرده یی از تو ای بی رحم امید مروت داشتم در خیال من چو گلچین فکر گل چیدن نبود از گلستانت به بوی گل قناعت داشتم چون چراغ روز در چشمت ندارم اعتبار این سزای آنکه عمری پاس صحبت داشتم از حوادث های دورانم نبود اندیشه یی پشت چون تصویر بر دیوار غفلت داشتم تا شدم خاک رهت ای کاش همچون سیدا با قدت چون سایه آن روزی که الفت داشتم سیدای نَسَفی