سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۶۶: خم گشت قد و با لب نانی نرسیدیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خم گشت قد و با لب نانی نرسیدیم صدساله شدیم و به جوانی نرسیدیم در بر نکشیدیم شبی سیمبری را آغوش شدیم و به میانی نرسیدیم چون لاله ز سر منزل ما دود برآید داغیم که با سوخته جانی نرسیدیم چون ناوک پر ریخته از پای فتادیم از سعی کمانی به نشانی نرسیدیم از بس که ندامت ز گنه نیست کسی را انگشت شدیم و به دهانی نرسیدیم چون شمع شدیم انجمن آرای حریفان افسوس که با چرب زبانی نرسیدیم رفتیم و کشیدیم کمان همه کس را در معرکه سخت کمانی نرسیدیم شد نوخط ما پیر و کناری نگرفتیم هرگز به بهاری و خزانی نرسیدیم عمریست که هستیم در این باغ چو سید با سرو قد غنچه دهانی نرسیدیم سیدای نَسَفی