سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۵۹: افلاک را گداخت دل صبر پیشه ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
افلاک را گداخت دل صبر پیشه ام می گیرد انتقام خود از سنگ شیشه ام از مرگ همدمان دل سنگ آب می شود خون می خورد به ماتم فرهاد تیشه ام بر خاکسار محنت دنیا چه می کند ایمن بود ز آفت ایام ریشه ام عمریست سیدا ز هنر دست شسته ام شد مدتی که گوشه نشینی است پیشه ام سیدای نَسَفی