سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۴۶: با اهل جاه ناخن زاغ و پلنگ باش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با اهل جاه ناخن زاغ و پلنگ باش در کام شیر اره پشت نهنگ باش در مجلسی که نیست مروت درو مرو در شیشه یی که نیست در او باده سنگ باش همخانگی به صورت دیوار پیشه کن یکجا نشین مصاحب ناموس و ننگ باش خواهی که پا نهی بسر اهل روزگار در باغ دهر چون گل رعنا و رنگ باش محتاج دستگیریی کس چون کمان مباش بیرون اگر ز خانه برایی خدنگ باش از صحبت گرفته جبینان حذر نمای آنجا که نیست وسعت مشرب به تنگ باش بر پشت و روی آئینه ای سیدا ببین گاهی به خویش صلح کن و گه به جنگ باش سیدای نَسَفی