سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۳۲۰: سبزه خط بخشد از لعل لب او جان به ابر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سبزه خط بخشد از لعل لب او جان به ابر می دهد این خضر آب از چشمه حیوان به ابر کشت ما بی حاصلان از تشنگی لب خشک ماند گوشه چشمی نما ای دیده گریان به ابر جود ذاتی بس که از اهل مروت برده اند می ستاند گردم آبی دهد عمان به ابر کشت زار عالم از چشم تر ما خرم است در زمان ما ندارد حاجتی دهقان به ابر آستین از گریه من حلقه گرداب شد می شود دریا چو بگذارد کسی دامان به ابر سد راهم آن سر کو گر نگردد سیدا موج اشکم می رساند تیغ چون توفان به ابر سیدای نَسَفی