سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۲۸۰: سرو را شمشاد قدش محو چون تصویر کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرو را شمشاد قدش محو چون تصویر کرد آب را موج خرامش پای در زنجیر کرد ای دم صبح قیامت این همه تأخیر چیست پاس خاطر داریی صحبت مرا دلگیر کرد هر سرمه با قد خم گشته می گوید هلال گردش ایام ما را در جوانی پیر کرد آن کمان ابرو غضبناک از سر خاکم گذشت چون هدف لوح مزارم را نشان تیر کرد محتسب مرد و صراحی سجده های شکر ساخت شیشه را از باده خالی مرگ این بی پیر کرد سیدا دنیاپرستان را نگردد نو لباس جغد نتواند به خود ویرانه را تعمیر کرد سیدای نَسَفی