سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۲۷۲: نگه مست تو خون دل احباب خورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگه مست تو خون دل احباب خورد تیغ بیداد تو از فرق اجل آب خورد از جهان گم شده مهر پدر و فرزندی ور نه دستم ز چه داری سر سهراب خورد قطره می سر منصور برآورد به دار وای آنکس که همه عمر می ناب خورد هر که با دشمنی خلق روان است چو بحر زود باشد که سر خویش چو گرداب خورد سیدا پیچش آن زلف به آن رخ ز چه روست موی بر شعله آتش چو فتد تاب خورد سیدای نَسَفی