سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۲۶۶: خیر بادش می کنم دود از دماغم می رود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خیر بادش می کنم دود از دماغم می رود آتشم گل می کند مرهم ز داغم می رود می کند اسباب عیش از خانه ام عزم سفر روشنی از شمع و روغن از چراغم می رود در برم دل می تپد از چهره رنگم می پرد بلبل و گل خانه خیز از صحن باغم می رود شیشه من از وداعش سنگ بر سر می زند خون به جای باده از چشم ایاغم می رود سیدا از بس که خود را در غمش گم کرده ام هر که را می بینم از بهر سراغم می رود سیدای نَسَفی