سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۲۵۸: در خانه یی که وصف رخ یار بگذرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در خانه یی که وصف رخ یار بگذرد خورشید خم خم از پس دیوار بگذرد بیچاره گلفروش در ایام حسن او صد ره ز پیش چشم خریدار بگذرد در راه عشق سبزه کند کار نیشتر کو پابرهنه یی که از این خار بگذرد مژگان رود بریده به دنباله نگاه از پیش چشم هر که به یکبار بگذرد در زیر خاک سرو چو قارون شد روان از پیش چشم هر که به یکبار بگذرد در زیر خاک چو سرو چو قارون شود روان گر در چمن به آن قدر و رفتار بگذرد دروازه عدم که چو سوراخ سوزن است مانند رشته کیست که هموار بگذرد پیچم بسان طره سنبل به خویشتن گر بر سرم تصور دستار بگذرد در خرمنی که حسن تو آتش فگنده است زآنجا سپاه برق به زینهار بگذرد با خار اگر ز روی حقارت نظر کنی بر پا خلیده از سر دستار بگذرد روشن ز روی خویش بکن خانه مرا زود از من و تو روز و شب تار بگذرد در باغ دهر هر که رسیدست سیدا آخر چو گل به سینه افگار بگذرد سیدای نَسَفی