سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۲۵۰: از رخت آئینه من دامن گلچین شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از رخت آئینه من دامن گلچین شود چشم بلبل عکس خواب آلوده را بالین شود گر به روی دست خود زلف تو را سازم رقم آستینم سر خط صورتگران چین شود سرکشان در وقت حاجت بر در دلها روند کاسه فغفور آخر کاسه چوبین شود نیست بر اهل طمع غیر از کدورت حاصلی دست اگر کوتاه گردد آستین بی چین شود خانه زنبور شود دولتسرای اهل جاه از کجا ما تلخ کامان را لبی شیرین شود کلبه آزاده از وسواس شیطانی تهیست ایمن از دزدان بود دیوار اگر سنگین شود چون کمان حلقه گردد تیر بی پر گوشه گیر پیر چون گردد سبکرو صاحب تمکین شود چشم شوخش کرد میل سرمه مژگان مرا وز خطش نظاره ناف آهوی مشکین شود ذکر خالش برد بر گردون مرا ای سیدا بعد از این تسبیح دستم خوشه پروین شود سیدای نَسَفی