سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۲۳۱: هر کس که زین محیط دم آب می خورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر کس که زین محیط دم آب می خورد تا هست پیچ و تاب چو گرداب می خورد شب زنده دار منت ساقی نمی کشد تا صبح می ز ساغر مهتاب می خورد مستی که ز احتساب نیاید به خویشتن سیلی ز نیشتر به رگ خواب می خورد چون داغ لاله هر که سیه کاسه اوفتاد از تشنگی ز چشمه خون آب می خورد بر آرزوی خود نرسد دل ز اضطراب این تشنه آب گفته و سیماب می خورد در گوشه یی نشین و به دیوار رو بیار شیخ آب و نان ز پشته محراب می خورد ای سیدا مربی عالی طلب نمای نیک و بدی که هست به ارباب می خورد سیدای نَسَفی