سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۱۹۵: آمد خزان و سیر چمن آرزو نماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آمد خزان و سیر چمن آرزو نماند در باغ روزگار گل رنگ و بو نماند در هیچ ابر آب مروت نیافتم از سبزه غیر نام به لبهای جو نماند از بس که در جهان سر بی مغز شد بلند در بوستان دهر به غیر از کدو نماند چون گل لباس در بر ما پاره پاره شد چندان رفو زدیم که جای رفو نماند شبنم ز دست برگ خزان گشت پایمال بر روی ساکنان چمن آبرو نماند فیضی به کس ز سفره منعم نمی رسد خم شد تهی و نشاء به جام سبو نماند ای سیدا بشوی ز ارباب جود دست آبی درین محیط برای وضو نماند سیدای نَسَفی