سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷۸: مرغ بی بال و پری دیدم دلم آمد به یاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرغ بی بال و پری دیدم دلم آمد به یاد ناله جغدی شنیدم منزلم آمد به یاد از فریب و وعده های او شدم راضی به مرگ شب همه شب دست و تیغ قاتلم آمد به یاد در تلاش بحر چون گرداب سرگردان شدم حسرت لبهای خشک ساحلم آمد به یاد سر نزد از کشتزار عمر من غیر از سپند سوختم چون مزرع بی حاصلم آمد به یاد سیدا دیدم به خاک افتاده برگ لاله را تیغ ناحق خورده صید بسملم آمد به یاد سیدای نَسَفی