سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۵: ای مقدم تو قبله چشم تر من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای مقدم تو قبله چشم تر من است هر جا که نقش پای تو باشد سر من است خوابم بدیده بی تو چو شبنم بود حرام شبها اگر چه خرمن گل بستر من است در کوی تو غبار مرا می برد نسیم هر جا که منزل تو بود محشر من است بیرون شدم ز بیضه و گشتم اسیر دام ایام در شکنجه بال و پر من است چون غنچه سایه پرور پیراهن خودم هر جا روم کلاه سرم چادر من است دریا دلان به کس دم آبی نمی دهند گرداب چشمه تر ز لب ساغر من است چون ابر گریه را نکنم خار سیدا این اشک نیست طفل به جان پرور من است سیدای نَسَفی