سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱: فلک گردباد ره کاروانت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فلک گردباد ره کاروانت زمین گرد نعلین سرو روانت خضر برگ سبزی ز گلزار جودت مسیحی بود شبنم بوستانت مراد از شب لیلة القدر باشد نشان از دو گیسوی عنبرفشانت چو شمع است پیوسته ورد زبانم سر من فدای تو و خاندانت شب از کوچه گردان زلف سیاهت بود صبح شمع سر پاسبانت کشم پا ز دامن شوم در سراغت شمارند شاید ز دامن کشانت چه خوش روز باشد که مانند خورشید سر خود کنم فرش بر آستانت چه حد سیدا را که وصف تو گوید قلم را زبان شق شده از بیانت سیدای نَسَفی