سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳: می کند سرو از حد غماز بازار مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می کند سرو از حد غماز بازار مرا راهزن از راه گرداند خریدار مرا کوچه ها شبها سفید از پرتو مهتاب نیست آسمان کردست پای انداز دستار مرا غنچه ام از سینه نتواند نفس بیرون کشید سبزه بیگانه دارد سبز گلزار مرا خانه آئینه را تصویر باشد پاسبان تکیه گاهی نیست غیر از سایه دیوار مرا خاکساری می کند آهندلان را مهربان می کشد سوزن به چشم خود ز پا خار مرا از رگ گل متکای من بود باریک تر قوتی یارب کرم فرما مددگار مرا کشتی امید من افتاده در گرداب غم کیست بیرون آورد زین آسیا بار مرا بهر درمان جانب حکمت پناهان چون روم از دوا پرهیز فرمایند بیمار مرا ناخن تدبیرها ای سیدا از دست رفت چرخ دارد در گره سر رشته کار مرا سیدای نَسَفی