سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱: تیغ ابرویش اگر مد نظر باشد مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تیغ ابرویش اگر مد نظر باشد مرا ذوالفقار شاه مردان بر کمر باشد مرا پنجه اش را کرده رنگین چون حنا از خون من بهر دامنگیریش دست دگر باشد مرا می رود برگ خزان از جای با اندک نسیم پیرم و بر سر تمنای سفر باشد مرا از رطوبت خار و دیوار چمن گل می کند روز حشر امید از مژگان تر باشد مرا ناوک بی پر نمی سازد ز ترکش سر برون در درون سینه آه بی اثر باشد مرا قدر حاجتمند را محتاج می داند که چیست گوش همچون حلقه بر آواز در باشد مرا از سفر چون آسیا نبود مرا اندیشه ای آب بر پا توشه ره به کمر باشد مرا لاله ام رو در بیابان عدم خواهم نهاد زاد ره داغ دل و خون جگر باشد مرا سیدا می گردد آخر غنچه باغ دلگشا چین پیشانی دوای دردسر باشد مرا سیدای نَسَفی