سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۸۱: غنچه خسبی ها در آغوش چمن دارد مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غنچه خسبی ها در آغوش چمن دارد مرا حفظ آب روی سر در پیرهن دارد مرا چون سپند امروز بی آرامم از سودای هند یاد خاکسترنشینی بی وطن دارد مرا می خورم از بهر یک مصراع چندین پیچ و تاب موی آتش دیده سودای سخن دارد مرا غنچه تصویر را از ناله آوردم به حرف بر لب انگشت تحیر آن دهن دارد مرا تا شد او از بزم بیرون من شدم خلوت نشین یاد عمر رفته دور از انجمن دارد مرا پشت خود بر بیستون چون نقش شیرین مانده ام همچو شیرین کاری خود کوهکن دارد مرا سیدا بر کشته سیماب حسرت می خورم بس که بی آرام آن سیمین بدن دارد مرا سیدای نَسَفی