سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۶۴: ای بهار لطف تو آبروی بستانها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای بهار لطف تو آبروی بستان ها از تو دامن پر گل خار در بیابان ها ای کبابت ابراهیم وی هلاکت اسماعیل مستعد قربانی در تن همه جان ها صبح صادق و کاذب بر در تو می آیند بر امید احسانت پهن کرده دامان ها چشم بر رهت دارند کوچه باغ ها امروز از دوروی صف بسته در چمن خیابان ها ساغر تهیدستی عمر می کند افزون چرخ سرنگون کاسه بگذرانده دوران ها ساغر گل از شبنم چشمه حیات آمد سروها خضرگویان در کنار بستان ها قصر روزگار آخر خاک بر سرت ریزد چند سازی ای غافل خواب زیر ایوان ها زلف دلبران گردد بر رگ زمین پیوند عاقبت شود پامال سبزهای مژگان ها دشمنان عاجز را پایمال نتوان کرد ترکش پر از تیر است شیر را نیستان ها کشکشان سوی لیلی برده عشق مجنون را طوق بندگی باد چاک در گریبان ها سیدا خط و زلفش قصد دیدنت دارند خانه را بکن جاروب آمدند مهمان ها سیدای نَسَفی