سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۶۰: هر شب از یادت منور می کنم کاشانه را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر شب از یادت منور می کنم کاشانه را گردباد آه می سازم چراغ خانه را می کند عشاق را سنگ فلاخن کوی تو جوش سودای تو گرداند سر دیوانه را تا به زلفت ره نیابد دست غماز نسیم می کنم خار سر دیوار کویت شانه را ساغر ما را زدی چون لاله بر خاک سیاه کرده چشم باده نوشت سرمه دان پیمانه را ای فلک بر روزیی ما تنگ چشمی ها مکن سهل باشد از دهان مور بردن دانه را کلک خود را بعد از این در زیر سر نه سیدا متکای خویش کن شاخ گل افسانه را سیدای نَسَفی