سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۲۲: بی لبت شد سنگباران بر لب پیمانه ها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی لبت شد سنگباران بر لب پیمانه ها می پرستان خاک می لیسند در میخانه ها هرکه ما را سوخت شمعی بر مزار خویشتن آید این آواز از خاکستر پروانه ها از معلم کودکان گیرند تعلیم جنون کرده ای دیوانه طفلان را به مکتب خانه ها از چمن مرغان به اقبال که بیرون رفته اند پر برآوردند در دنبال ایشان خانه ها تا خط و خال تو در گرد کسادی غوطه زد بر زمین چون مور گردیدند پنهان دانه ها گوشه گیران از حوادث های دوران ایمنند جغد را باشد حصار عافیت ویرانه ها پای خود دانسته نه در بزم ما ای محتسب گردش گرداب باشد گردش پیمانه ها می شوند آیینه ها روشن ز صیقل سیدا سنگ طفلان سرمه چشم است با دیوانه ها سیدای نَسَفی