سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷: ای فرش بوی سنبل زلفت دماغ ها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای فرش بوی سنبل زلفت دماغ ها پامال شبنم گل روی تو باغ ها امشب بیا به کلبه ام ای رشک بوستان کز روغن گل است لبالب چراغ ها نامم میان سوختگان تا بلند شد خود را به لاله زار کشیدند داغ ها زان یار خانگی خبری هیچ کس نگفت لبریز شد ز آبله پای سراغ ها امروز بس که ریخته ای خون بلبلان بربسته شد به خلق ره کوچه باغ ها در آفتاب سوخته گشتند قمریان بر سایه های سرو نشستند زاغ ها در هیچ دل نماند غم عشق سیدا شد پیر در خیال جوانان دماغ ها سیدای نَسَفی