سیدای نَسَفی
غزلیات
شمارهٔ ۲: خداوندا رهایی ده ز بند درد پایم را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خداوندا رهایی ده ز بند درد پایم را نگه از غنچه خسبی دار باغ دلگشایم را توانایی کرم فرما که بی امداد برخیزم مکن محتاج بر دست کسی دیگر عصایم را در فیض سحر خیزی مکن پوشیده بر رویم مگردان از سخن بیگانه طبع آشنایم را زبانم را مده در پیش اهل جود کوتاهی مکن پنهان درون آستین دست رسایم را کمند گردن محمل نشینان ساز طومارم به گوش کاروان کن حلقه آواز درایم را طمع از خوان احسان تو دارد چشم درویشم لبالب کن ز نعمت کاسه دست گدایم را مکن از قطع کردن مضطرب کلک سخنگویم مده با استخوان پیوند منقار همایم را مرا چون سیدا در بوستانها جای بلبل ده نسیم جانفزای غنچه گل کن نوایم را سیدای نَسَفی