سوزنی سمرقندی
قصاید
شمارهٔ ۲۸ - در هجو دلداری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای ز جان عزیز بنده اعز در فکنده است بند تازی بز از یکی ناگذشته موی سرش موش . . . نش گذشته از یک گز ره نیابد ز سوی با صد جهد گر به . . . ن بر زنیش میخی گز به تکسکی نیرزد و خواهد بوسه ای را زمن بهای دوسز با چنان ناز اگر نشاط کنی خیز و در حجره نشاطی خز حجره ای کاندروست ریع نمد قالی رومی و نهالی خز فرش با موی . . . ن او باشد همچو موی سمور و قاقم و خز حجره زانسان و تاز از این کردار شغل ازین طرز و حرفتی زین تز با چنان ترکتاز مغ به ازو عیش چون قیصرم کن و معتز ورنه بفرست هر چه دربایست سیم تاز است ازینهمه مفرز سخن از زر پخته گوی چو سیم ور نمانده است زر پخته بپز تا بود نازو و کامرانی خوش باده ناب کامرانی مز تا اعز و اذل بود بر لفظ باد بدخواه تو اذل تو اعز باد عمرت هزار ساله دو ته بیش ازین باد کو بود موجز سوزنی سمرقندی