سوزنی سمرقندی
قطعه ها
شمارهٔ ۱۴ - ناصر دین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای ناصر دین سید اولاد پیمبر ای عالم جاه و شرف و دانش و تمییز از غایت جود و کرم و بر و مروت ناخواسته بخشی بهمه خلق همه چیز آن بخت ندارند که ناخواسته یابند چیز این دو سه تا شاعر بی مغز چو گشنیز چون کار بخواهش رسد، از شرم و خجالت باشند گدازنده چو بر آتش ارزیز آنروز که تو خواسته ناخواسته بخشی کس مرشعرا را ندهد بار بدهلیز ور باز رسانند بدان مجلس خرم ایشان سر خر باشند، آن مجلس پالیز بختی است خود این طایفه را کز گل ایشان گر کوزه کنی خشک، شود آب بکاریز زین سور بآئین تو بردند بخروار زر و درم آنقوم که نرزند بدو تیزز از مطرب بدزخمه و شب بازی بدیاز سنگ و سرخ و حبه زن و مسخره و حیز چون کار همه ساخته گشت از کرم تو باید که شود ساخته کار شعرا نیز تا از می و از بت سخن انگیز دو ساغر می خوه ز بتان ختن و تبت و خر خیز هر روزه بتو جامه شادی و طرب پوش تا جامه غم را بدرد دامن و تیریز سوزنی سمرقندی