رضاقلی هدایت
روضه دوم | در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۲۶ - حسامی خوارزمی علیه الرّحمة
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون در قراکولِ خوارزم توطن کرده بوده به حسامی قراکولی شهرت نموده. مردی عالی مشرب و نیکو مذهب. مجرد و موحد و قناعت کیش بوده. در مدت شصت و سه سال عمر از ملبوسات به دوکَپَنک قناعت نموده. با وجود این محمد خان شیبانی در وقت ارادهٔ تسخیر خراسان به دیدن بابا حسامی رفته. بابا بنا بر استغنای طبع اصلاً به وی التفات و اعتنا نکرده به دوختن کپَنَک خود مشغول بود و این بیت را بدیهةً گفته، بر محمد خان فروخواند و خان مذکور در حیرت فروماند: حسامی را ز شاهان مجازی نیست پروایی چراکز بخیه های ژنده،او هم لشکری دارد بالجمله جناب بابا در سنهٔ ۹۲۳ در قراکول به جوار رحمت حق پیوست. از اشعار اوست: بجو ای دیده در دریای دل آن دُرّ دلجو را در آبت غوطه خواهم داد تا پیدا کنی او را وله ایضاً هرکس که رسد بر سر آن کوی کشندش زنهار حسامی برس و مگذر از آنجا عالم آب چو بیرون برد از دل غم را غم نداریم اگر آب برد عالم را محبت باعث رسوایی بسیار می گردد به کویِ عشق اگر جبریل آید خوار می گردد همچو نی در غم او چهرهٔ زردی دارم گر بنالم عجبی نیست که دردی دارم از هرچه بدو میلِ دلِ غافل ماست جز حیرت و حسرت چه دگر حاصل ماست سبحان اللّه همه خوشی های جهان گویی ز برای ناخوشیِّ دلِ ماست رضاقلی هدایت