فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۴: از شرم رخت منزل یوسف شده چاهی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از شرم رخت منزل یوسف شده چاهی در روی زمین نیست برخسار تو ماهی من مایل آنم که کنی میل من اما مشکل که کند میل گدایی چو تو شاهی از چشم فتادم بتو هر گاه که گفتم دارم طمع گوشه چشمی ز تو گاهی ای جان حزینم بنگاهی ز تو خرسند آزرده چرا می شوی از من بنگاهی در دست تو گر ریخته شد خون دل ما ما دل بتو دادیم ترا نیست گناهی روی از سر کوی تو همان به که نتابیم غیر از سر کوی تو مرا نیست پناهی خواهی که شود چشم و دلت پاک فضولی بی سیل سرشکی مشو آتش آهی فضولی بغدادی