فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۳۹۷: در کبودی فلک چون مه من نیست مهی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در کبودی فلک چون مه من نیست مهی بر سر هیچ مهی نیست هلال سیهی روشن از آه نشد ظلمت نومیدی ما وه که مردیم و نبردیم بوصل تو رهی چو ربودی دل و دینم عوضی کن بوصال بگدایی چه روا ظلم کند چون تو شهی ای که داری گه و بی گاه نظرها برقیب می توان جانب ما هم نگهی کرد گهی هدف تیر تو گشتیم که از گوشه چشم گاه گاهی کنی از دور سوی ما نگهی جور کردی بمن ای ماه بترس از آهم من نه آنم ز من آزرده شوی بی گنهی مرد در سعی فضولی و بجایی نرسید ز آن که دریای غم عشق ترا نیست تهی فضولی بغدادی