فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۳۹۱: چو شمعم سوخت دل بر یاد بزم مجلس آرایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو شمعم سوخت دل بر یاد بزم مجلس آرایی چراغ هر کسی را بخت می افروزد از جایی اگر رسوایی مجنون ز من بیش است ز آنست این که در دوران من بهر تماشا نیست بینایی برعنایی مرا شیدای خود کردی عفاک الله که دارد همچو من رعنایی و همچون تو شیدایی ترا مانند لیلی هر که گوید خوانمش مجنون برابر کی شود با شاهد مستور رسوایی بتقلید تو خوش خوش می خرامد آفتاب اما چه خیزد از خرام او ندارد هیچ بالایی تمنایم تویی در دل تمنای دگر دارم که نبود در دلم غیر از تو در عالم تمنایی فضولی خویش را آموختی با ماه سیمایان کجا پیدا کنم بهر تو هر دم ما سیمایی فضولی بغدادی