فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۳۸۲: بهست گور و کفن از قبا و پیرهنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بهست گور و کفن از قبا و پیرهنی که پاره پاره نسازند بهر سیم تنی بتیغ محنت شیرین لبان که دارد تاب مگر زمانه بسازد ز سنگ کوهکنی به پنبه های جراحت نهان چراست تنم چو نیست رسم که باشد شهید را کفنی مرا مکش به جفا و ستم که می باید ستمگری چو تویی را جفا کشی چو منی خدایرا مده آن زلف پرشکن بر باد که منزل دل آشفته است هر شکنی به لطف غنچه مثال دهان تنگ تو نیست درین که هست چنین نیست غنچه را سخنی غم خط تو فضولی ز دل برون نکند که هست جای چنان سبزه چنین چمنی فضولی بغدادی