فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۳۶۴: اگر بگذشت مجنون من بماندم یادگار او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر بگذشت مجنون من بماندم یادگار او وگر شد کوهکن هم من کمر بستم به کار او نمی خواهم که میرد در رهت اغیار می ترسم شود خاک و در آید باز در چشمم غبار او بآب دیده ام افتاد عکس نوک مژگانش حذر ای مردم غافل ز تیغ آبدار او ندادم یک نفس از عمر خود کام از لبت جان را چه عمر است این که دارم چند باشم شرمسار او ز آهم پر شرر شد چرخ کامم بر نمی آرد ز بیم آن که گردد ساده قصر زر نگار او ز بهر جاه دنیا ترک دنیا می کند زاهد چرا گر ترک دنیا می فزاید اعتبار او فضولی کرد دوری اختیار از روضه کویت نرنجد تا سگت از ناله بی اختیار او فضولی بغدادی