فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۹: می شود هر دم جنون ما ز ابرویت فزون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می شود هر دم جنون ما ز ابرویت فزون هست ابروی تو ما را سر خط مشق جنون دل قدت را دید لعلت راست مایل مدتیست می کشم از دل ملامت می خورم از دیده خون دیده می ریزد درون از چاکهای سینه ام دل ز راه دیده هر خونی که می آرد برون عاشق از حال دل پر خون چه حاجت دم زند می توان دانست از رنگ سرشگ لاله گون رشته پیوند خود با تارهای زلف او کرده ام محکم ولی می ترسم از بخت زبون پنبه ننهاد کس بر داغهای سینه ام کآتشی در سینه اش نگرفت از سوز درون بهر دنیا منت دونان فضولی تا به کی دل به عالی همتی بردار از دنیای دون فضولی بغدادی