فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۳۲۵: ای شمع که شد سوخته عشق تو جانم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای شمع که شد سوخته عشق تو جانم روشن شده باشد بتو هم سوز نهانم مشهور جهان چون نشود حسن تو از من عمریست من از عشق تو رسوای جهانم بر بند زبانم بتکلف که نیفتد سر غم عشقت بزبانها ز زبانم مانند بنایی که دهد عکس بآواز آمد بفغان گنبد گردون ز فغانم کی در تو رسد آه من خم شده قامت تیرم نرود دور چو بستست کمانم کارم بخدا ماند چه سازم چه کنم آه بسیار سراسیمه سودای بتانم از اشک روان چون نکنم گریه فضولی برداشت ز خاک ره او اشک روانم فضولی بغدادی