فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۳۱۵: گشت صد پاره بشمشیر جفای تو تنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گشت صد پاره بشمشیر جفای تو تنم گل صد برگ بهار غم عشق تو منم اشک گلگون و رخ زرد مرا خوار مبین که اگر سرخ اگر زرد گل این چمنم با دل خون شده دم می زنم از لطف لبت می شود حال دلم فهم ز رنگ سخنم دور از آن زلف و قد و چهره مخوان سوی چمن باغبان نیست سر سنبل و سرو و سمنم بعد ازین در ره عشق تو من و تنهایی قدرت سایه کشیدن چو ندارد بدنم کوهکن را اثری هست مرا نیست نشان وه که رسواتر و گم گشته تر از کوهکنم می نهفتم چو فضولی غم دل وه کآخر کرد رسوای تو افسانه هر انجمنم فضولی بغدادی